1. Το μυστικό είναι στον «πυρήνα»

To ποπ-κορν «σκάει» λόγω υγρασίας που μετατρέπεται σε ατμό. Το μυστικό βρίσκεται στον «πυρήνα» του. Για να φτάσεις στο γευστικό «λευκοχρυσαφί» του κομμάτι, πρέπει να ζεστάνεις το σπόρο, διαδικασία κατά την οποία η υγρασία που κρατάει μέσα του μετατρέπεται σε ατμό. Όταν το εξωτερικό κέλυφος αγγίξει το σημείο πίεσης, σκάει, απελευθερώνοντας τη μαλακή του εσωτερική νιφάδα, γνωστή ως «ποπ-κορν».

2. Βγήκε στους «δρόμους» το 1893

Ο Charles Cretors κατασκεύασε την πρώτη μηχανή ποπ-κορν πάνω σε ένα καροτσάκι. Ο Cretors πήγε το καροτσάκι του στο World's Columbian Exposition - τη μεγάλη έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο το 1893 για να γιορτάσει τα 400 χρόνια από τον ερχομό του Κολόμβου στον «Νέο Κόσμο» το 1492 - με σκοπό να παρουσιάσει στο κοινό την πρωτότυπη ευρεσιτεχνία του. Στο ίδιο καροτσάκι καβούρντιζε φιστίκια και καφέ, αλλά η μυρωδιά του βουτυρωμένου ζεστού καλαμποκιού και ο χαρακτηριστικός “popping” θόρυβος, έκανε τα μάτια των περαστικών να ανοίγουν διάπλατα και τον ουρανίσκο τους να τους γαργαλάει για νέες γευστικές εμπειρίες. Η εταιρεία του Cretors κατασκευάζει μηχανές ποπ-κορν μέχρι και σήμερα.    

3. Δεν υπάρχει «μεταλλαγμένο» ποπ-κορν

Παρόλο που το 90% περίπου του καλαμποκιού που καλλιεργείται στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι γενετικά τροποποιημένο, η ποικιλία που δίνει το ποπ-κορν έχει παραμείνει «ανέγγιχτη». Δεν υπάρχει, τουλάχιστον όχι ακόμα, μεταλλαγμένο ποπ-κορν στην αγορά, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως και τα λιπαρά και τα υπόλοιπα πρόσθετα που βάζουν στη συσκευασμένη σνακ-έκδοση δεν έχουν υποστεί μεταλλάξεις.

4. Οι κινηματογραφικές αίθουσες είχαν αρχικά «αρνηθεί» τη διάθεση ποπ-κορν στο κοινό

Όσο κι αν μας εκπλήσσει, οι ταινίες δεν πήγαιναν πάντα «παρέα» με τα ποπ-κορν. Οι αίθουσες προβολής κατά τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, υιοθετούσαν την αρχιτεκτονική και την ατμόσφαιρα των μεγάλων, αριστοκρατικών θεάτρων. Επειδή το ποπ-κορν αφήνει τσαπατσούλικα «ίχνη», οι ιδιοκτήτες απαγόρευαν την κατανάλωσή του για να διατηρούνται καθαρά τα χαλιά και τα καθίσματα. 

5. Μέχρι που τελικά «επιβλήθηκαν»

Τα ποπ-κορν μπήκαν τελικά στις κινηματογραφικές αίθουσες κατά την περίοδο της μεγάλης Αμερικανικής ύφεσης, τέλη της δεκαετίας του ’30. Αν και οι αιθουσάρχες δεν το ήθελαν, δεν μπόρεσαν να το αποφύγουν. Τόσο ο κινηματογράφος όσο και τα ποπ-κορν ήταν «λαϊκά» αγαθά. Ο κόσμος εμφανιζόταν στο σινεμά με το ποπ-κορν του. Οι ιδιοκτήτες ή θα τους επέτρεπαν να το κρατήσουν ή θα έβλεπαν τα κέρδη τους να μειώνονται δραματικά. 

6. Μια ανέλπιστη πτώση

Το ποπ-κορν γνώρισε θεαματική πτώση σε πωλήσεις τη δεκαετία του ’50 με την έλευση της τηλεόρασης. Καθώς η αμερικανική οικογένεια ανακάλυπτε στην τηλεόραση έναν νέο τρόπο ψυχαγωγίας, ολοένα και λιγότεροι άνθρωποι πήγαιναν στον κινηματογράφο. Επιπλέον την εποχή εκείνη, ήταν δύσκολο να φτιάξεις ποπ-κορν στο σπίτι.  Έτσι, λιγότεροι άνθρωποι στον κινηματογράφο, λιγότερη κατανάλωση ποπ-κορν, βουτιά στις πωλήσεις. 

7. Το ποπ-κορν κάνει καλό στην υγεία (αρκεί να λείπει το υπερβολικό αλάτι, τα πρόσθετα λιπαρά και τα συνθετικά αρώματα).

Ο σπόρος περιέχει όλα εκείνα τα θρεπτικά συστατικά που προσφέρουν και τα τρόφιμα ολικής άλεσης, δηλαδή βιταμίνες του συμπλέγματος Β, Ε, φυτικές ίνες και μέταλλα. Η κατανάλωσή του λοιπόν μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης λόγω των φυτικών ινών που απορροφούν τις περιττές ποσότητες χοληστερόλης από τις αρτηρίες. Βοηθάει στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Οι φυτικές ίνες ρυθμίζουν το σάκχαρο και τα επίπεδα ινσουλίνης. Επίσης, λόγω των αντιοξειδωτικών που περιέχει, προστατεύει τα κύτταρα από το οξειδωτικό στρες και κατά συνέπεια, την πρόωρη γήρανση του οργανισμού.

Πηγή: AthensVoice